اکنون که در حال مطالعه این مقاله هستید به احتمال بسیار زیاد با مسئله عدم تخلیه ملک استیجاری اعم از ملک مسکونی، تجاری و اداری مواجه شده اید. حق دادخواست تخلیه ملک صرفاً مربوط به قرارداد اجاره و املاک استیجاری نیست بلکه ممکن است از طرق دیگری حق استیفای منفعت از مال غیرمنقول به دیگری و برای زمان مشخص واگذار شده باشد با این حال در اغلب موارد شامل تخلیه ملک استیجاری می گردد.در صورت پایان یافتن حقوق متصرف در خصوص استفاده از عین ملک استیجاری و عدم تخلیه آن توسط مستاجر، صاحب ملک می تواند دادخواست تخلیه ملک را در مرجع صالح مطرح کند.در صورت نیاز به برقراری ارتباط با وکیل تخلیه ملک با شماره 09122724813 تماس حاصل نمایید.
تفاوت تخلیه ملک، تخلیه ید و خلع ید:
تخلیه ید به خارج ساختن مال منقول و یا غیر منقول از تصرف فردی گفته می شود که حق قانونی او بر ادامه تصرف پایان یافته باشد. اما تخلیه ملک صرفاً به پایان یافتن حق متصرف مال غیر منقول اشاره دارد. خلع ید به خارج ساختن مال غیر منقول از تصرف فردی اشاره دارد که هیچگونه حق قانونی و یا قرارداد قبلی جهت تصرف ملک مورد نظر را ندارد.دادخواست تخلیه ملک:
دادخواست تخلیه ملک مبتنی بر شرایط خاصی است که مرتبط با نوع قرارداد و نوع کاربری ملک مورد نظر می باشد. نوع قرارداد اولیه ای که اجازه تصرف و استفاده از مال غیرمنقول را به فرد متصرف کنونی داده است نقش بسیاری در تعیین مرجع صلاحیت دار خواهد داشت. در این راستا دادخواست تخلیه ملک مسکونی که تصرف اولیه آن مبتنی بر یک قرارداد عادی باشد در صلاحیت مرجع شورای حل اختلاف خواهد بود. اما اگر قرارداد اولیه رسمی بوده و در دفتر ثبت اسناد و املاک و به صورت کاملاً رسمی تنظیم شده باشد در دوایر اجرای ثبت محل وقوع ملک قابل پیگیری خواهد بود. نوع کاربری ملک مورد نظر نیز در تعیین مرجع صالح به رسیدگی موثر می باشد. دادخواست تخلیه فوری ملک تجاری و همچنین دادخواست تخلیه ملک اداری در صلاحیت شورای حل اختلاف نمی باشد هرچند قرارداد آن ها به صورت عادی تنظیم شده باشد، بلکه دادگاه عمومی محل وقوع ملک تجاری و اداری صلاحیت رسیدگی به دعاوی مربوط به تخلیه این املاک را دارد.اجاره نامه عادی و دستور تخلیه ملک:
اکثریت دادخواست‌های مطرح شده با موضوعیت تخلیه ملک مبتنی بر یک قرارداد عادی می باشند. قرارداد عادی به معنای قراردادی است که در دفتر ثبت اسناد و املاک تنظیم نشده است. قراردادی که به صورت دستی و کاملاً شخصی تنظیم می‌شود و یا قراردادی که در مشاور املاک و میان طرفین قرارداد اجاره امضا می گردد هر دو قرارداد عادی اجاره هستند. این قرارداد نیز می تواند مبنای صدور حکم تخلیه واقع گردد به شرط اینکه قرارداد مورد نظر شامل مشخصات موجر، مستاجر، ملک استیجاری، تاریخ ابتدا و انقضای اجاره نامه، شروط معتبر ضمن عقد و امضای دو فرد شاهد به همراه امضای طرفین باشد.
شرایط صدور حکم تخلیه ملک:
در قانون روابط موجر و مستاجر شرایط خاصی جهت ارائه دادخواست تخلیه ملک استیجاری و در راستای دفاع از حقوق موجر تعیین شده است. این حق ممکن است در جریان مدت زمان اجاره و یا پس از انقضای آن ایجاد گردند. بر طبق این قانون موجر پس از تحقق هر کدام از شرایط ذیل می تواند دادخواست دستور تخلیه ملک استیجاری را بدهد. این شرایط عبارتند از:- اتمام مدت اجاره و عدم تخلیه ملک توسط مستاجر بدون تمدید اجاره نامه
- عدم پرداخت اجاره به مدت سه بار اعم از متوالی و متناوب
- ورود هرگونه خسارت غیر قابل گذشت به ملک استیجاری از جانب مستاجر و سهل انگاری در مراقبت از آن
- استفاده غیرقانونی و یا متناقض با شرایط مندرج در قرارداد اجاره (به عنوان مثال می توان به راه اندازی قمار خانه و یا استفاده تجاری از ملک مسکونی اشاره کرد)
